Gromadzenie żywności, rozbudowa bazy, tworzenie przedmiotów (crafting) oraz walka z przeciwnikami to główne problemy, z którymi radzić musi sobie gracz, eksplorujący wirtualny świat gier survivalowych. Produkcji tego typu jest cała masa a niedawno do ich grona dołączyła jeszcze jedna - SKYHILL .

Gdy półtora roku temu testowałem GTA V w wersji na konsolę PlayStation 3, nie przypuszczałem, że tak długo będziemy musieli czekać na edycję przeznaczoną na komputery osobiste. Ta w końcu ukazała się na rynku, a gracze mogli rozliczyć Rockstara z przedpremierowych obietnic. Sprawdzamy, w jakiej kondycji jest pecetowe Los Santos, z Trevorem, Michaelem i Franklinem na czele.

Pillars of Etenity to rozbudowana, epicka (nie cierpię tego słowa, ale w tym przypadku innego użyć nie przystoi) i piekielnie wciągająca gra RPG, która w zamyśle twórców stanowić miała duchowego spadkobiercę legendy gatunku pt. Baldur's Gate. Swoje założenia wykonali Oni praktycznie w stu procentach, obdarowując graczy barwnymi bohaterami, wielowątkowymi dialogami, masą questów oraz postaci niezależnych i fabułą, której nie powstydziłaby się niejedna powieść spod znaku magii i miecza. No dobra dość już tego zachwalania, recenzję czas zacząć...

Studio NeocoreGames, mające na swoim koncie dwie części The Incredible Adventures of Van Helsing (w produkcji cz. III), wydało niedawno swój nowy projekt zatytułowany Deathtrap. Tytuł ten choć nie stanowi kontynuacji wspomnianego powyżej cyklu, to w dość znacznym stopniu do niego nawiązuje. Pamiętacie misje dostępne w grach o Van Helsingu, gdzie budując rozmaite systemy obronne oraz pułapki, stawialiśmy opór przeciwnikom, atakującym naszą kryjówkę? Jeśli tak, to macie wstępny obraz tego co zawarte zostało w Deathtrap. Tym, którzy nie bardzo wiedzą o czym jest mowa, wystarczy póki co informacja, że recenzowana tu gra stanowi połączenie rasowego, steampunkowego Action RPG z klasycznym Tower Defense. O tym jak w praktyce spisuje się taki właśnie koncept, przekonacie się czytając niniejszą recenzję.

Wrocławskie studio Techland kilka ostatnich lat spędziło na tworzeniu gier opowiadających o apokalipsie zombie. Dwie części Dead Island zaskarbiły sobie przychylność graczy, co przełożyło się na znakomitą sprzedaż. Polacy postanowili jednak odciąć się od znanej marki i wykreować coś zupełnie nowego. Czy Dying Light to krok w dobrą stronę? Sprawdzamy!

Mniej więcej rok temu dane było mi recenzować arcyciekawą grę Blackguards, łączącą w sobie cechy strategii turowej i rasowego RPG, rozgrywanego w systemie The Dark Eye. Tytuł ten, choć nadszedł „po wielkiemu cichu”, zaskarbił sobie serca wielu graczy, zdobywając również pochlebne opinie recenzentów na całym świecie. Twórcy z niemieckiego studia Daedalic Entertainment, postanowili więc pójść za ciosem i na fali sukcesu jaki odniosła część pierwsza, stworzyli Blackguards 2. Bądźcie przeklęci, Wy w umysłach których zrodził się ten diabelski pomysł. Jak bowiem teraz myśleć mam o czymkolwiek innym? Jak wytłumaczyć psu, że najbliższe spacery trwać będą o wiele krócej niż zwykle? Trzeba mi bowiem jak najszybciej zdobyć rekini tron! Być może niniejsza recenzja stanowić będzie tzw. wentyl bezpieczeństwa, za sprawą którego ulecą kłębiące się w mej jaźni emocje. Być może też gracze czytający tekst zrozumieją, że Blackguards 2 to tytuł, którego nie powinno się pomijać.

Fani piłki nożnej to grupa społeczna, która stanowi zdecydowaną większość pośród kibiców wszelakich maści dyscyplin sportowych. W kręgach tych, mecze piłkarskie uznawane są za prawdziwe święto, piłkarze zaś unoszeni zostają do miana bożyszczy tłumów by nie powiedzieć herosów. Niewielu zdaje sobie jednak sprawę, że za indywidualnymi sukcesami zawodników jak i osiągnięciami całych drużyn, stoją osoby zwane menadżerami. To właśnie oni dobierając sobie współpracowników, podejmując decyzje taktyczne oraz gospodarując budżetem finansowym, starają się wynieść podległy sobie zespół na piedestał piłkarskiego panteonu. Dzięki grze Football Manager 2015 mamy niepowtarzalną okazję, podjąć się wyzwań typowych dla tej właśnie profesji. O aspektach menadżerskiej fuchy traktować będzie właśnie poniższa recenzja. Zapraszamy...

Jako fan oldskulowych RPG, bardzo duże nadzieje wiązałem z perspektywą pojawienia się produkcji pt. Wasteland 2, która nie dość, że w klimatach postapokaliptycznych, to na dodatek za jej istnienie odpowiedzialny jest niejaki Brian Fargo - twórca pierwszej części gry i kultowego już Fallouta. Wyczekując więc premiery, uważnie śledziłem wszelkie informacje na temat Wasteland 2, mając jednocześnie nadzieję, że dane będzie mi zagrać w finalną jej wersję. No i stało się... zagrałem. Oto recenzja...

Strategie turowe z gatunku 4X (eXplore - eksploracja, eXpand - ekspansja, eXploit - eksploatacja i eXterminate - eksterminacja) to rodzaj gier, które ostatnimi czasy dość często pojawiają się na rynku. Najnowsza z nich czyli Endless Legend stanowiła więc w mych domysłach kolejną wariację schematu, wałkowanego przez twórców do granic możliwości. W gruncie rzeczy miałem rację z małym jednak „ale”, bo pomimo patentów dobrze znanych mi z innych tego typu produkcji, bawiłem się całkiem nieźle, zapominając nawet o tym, że oto przede mną kolejna kopia nieśmiertelnej Cywilizacji z tym, że osadzona w baśniowych realiach...

Sniper Elite III: Afrika to trzecia odsłona serii strzelanek, których akcja osadzona została w czasach II Wojny Światowej. Tym razem przenosimy się do skąpanej w słońcu Afryki, by po raz kolejny uczestniczyć w kampanii przeciwko hitlerowskim Niemcom. Jak zwykle wcielamy się tu w postać świetnie wyszkolonego snajpera, który dzięki swym umiejętnościom potrafi sporo namieszać w szykach wrogów. Zainteresowanych tematem zapraszamy do lektury naszej recenzji.