Największym wyzwaniem jest stworzenie systemu, który pozwoli sterować samym statkiem w przestrzeni kosmicznej – podobnie, jak ma to miejsce chociażby w autonomicznych samochodach. Główny inżynier rozwijający statek Hera, Paolo Martino podkreślił, iż sam sprzęt będzie pionierem autonomicznych rozwiązań w kosmosie. Sama misja będzie jednak obsługiwana ręcznie z poziomu specjalnego centrum dowodzenia na Ziemi.
Na pokładzie Hery znajdą się sensory oraz czujniki, które pozwolą sprzętowi zbudować dokładną mapę otoczenia i krążyć wokół obiektów nawigując w odległości około 200 metrów od asteroid. Co jeszcze znajdzie się na statku? Przede wszystkim specjalne, termiczne kamery, czujniki bezwładnościowe, akcelerometry oraz kamery na podczerwień.
Hera ma za zadanie dolecieć na wybrane asteroidy, zbadać je, pozyskać informacje na temat struktury oraz sposobu ich zachowania, a także sprawdzić, jak wyglądałoby ich zderzenie z naszą planetą oraz jakie tego typu sytuacja miałaby konsekwencje dla powierzchni Ziemi. Rozbicie statku o asteroidę w odpowiedni sposób miałoby też w przyszłości pozwolić na zmianę toru lotu obiektu, który nie wchodziłby już w bezpośrednią kolizję z Ziemią. Statek Hera jest tylko jednym z pomysłów, które w przyszłości mają przyczynić się do ochrony naszej planety.
ESA w ramach zespołu Asteroid Impact & Deflection Assesment opracowuje też inne rozwiązania, na temat których więcej szczegółów poznamy zapewne w przyszłości.
Źródło: DT