Generalnie rzecz ujmując, dzięki SSD czas dostępu urządzenia do danych jest wyraźnie krótszy niż w przypadku dysków twardych. HDD wymaga go więcej, bo musi przekręcić talerz pod głowicę, we właściwe miejsce sektora. Na dyskach półprzewodnikowych operacje odczytu lub zapisu odbywają jednocześnie na ustalonej konstrukcyjnie liczbie komórek.
W konsekwencji pozwala to na szybsze uruchamianie się systemu, działanie programów czy przenoszenie plików. W grach różnica dostrzegalna jest jeszcze przed pierwszym uruchomieniem – w czasie instalacji, która – w zależności od tytułu – trwa nawet kilka minut krócej, niż w przypadku instalacji na HDD (w przypadku Wiedźmin 3 różnica wynosi blisko sześć minut).
Liczby mówią same za siebie
Aby uwidocznić omawiane różnice, Plextor wziął na warsztat siedem gier i zmierzył czas ich wczytywania na dysku HDD oraz SSD. Gry na dysku półprzewodnikowym wczytywały się średnio o 18,8 sekundy szybciej niż na dysku twardym. Największą różnicę odnotowaliśmy przy okazji gry Doom, bowiem wyniosła ona aż 52 sekundy.
Wymienię dysk i będę miał więcej FPS?
W całej tej dyskusji na temat wpływu SSD na gry wyrósł jeszcze jeden mit, który głosi, że dysk oparty o pamięć flash zapewnia większą liczbę klatek na sekundę (FPS). Nie do końca.
Analizy wykazały, że SSD nie ma realnego wpływu na liczbę FPS. Choć w przypadku niektórych gier generuje więcej klatek, te różnice są minimalne, często mieszczące się w granicach błędu pomiarowego.
Jak wybrać dysk do gier?
Zakup dysku SSD z interfejsem SATA o pojemności 512 GB jest możliwy już od 300 zł. Nieco więcej trzeba wyłożyć, jeśli zdecydujemy się na dysk z interfejsem M.2, który gwarantuje jeszcze większe prędkości transmisji danych.
SATA czy M.2? To zależy. Jeśli dysponujemy ograniczonym budżetem, nośnik oparty na SATA będzie w pełni odpowiedni dla gracza. Dysk na M.2 warto rozważyć przede wszystkim, jeśli oprócz gier zamierzamy także pracować na dużych plikach (np. przy obróbce plików wideo).
Źródło: Plextor