Fabuła
Fabuła, której uświadczymy za sprawą tej gry, przenosi nas do bardzo specyficznego świata, gdzie rozwiązania technologiczne oraz magia, stanowią ścisłą symbiozę z XVIII – wieczną architekturą. Gracz wciela się tu w postać niejakiego Corvo Attano, pełniącego funkcję osobistego strażnika Cesarzowej miasta Dunwall. Wraz z rozpoczęciem gry dowiadujemy się, że metropolia ta została dotknięta plagą szczurów, roznoszących śmiertelną zarazę.
Głównego bohatera poznajemy w chwili gdy wraca on z misji dyplomatycznej, podczas trwania której, miał prosić władców pobliskich miast o jakąkolwiek formę pomocy w zażegnaniu sytuacji kryzysowej. Niestety, prośba spotkała się z kategoryczną odmową, dlatego pierwszym zadaniem, które spada na gracza, jest poinformowanie o tym Cesarzowej Jessamine. W trakcie rozmowy jednak, dochodzi do zamachu, nasz bohater zostaje obezwładniony magiczną siłą, władczyni miasta pozbawiona życia a jej córka Emily – prawowita następczyni tronu, porwana.
Okazuje się, że za incydentem tym stoi wysoko postawiony Lord Regent, który wraz z innymi przedstawicielami klasy rządzącej, uknuł spisek, wrabiając naszego bohatera zarówno w zabójstwo jak i porwanie. W efekcie czego, Corvo osadzony został w celi gdzie miał spędzić czas w oczekiwaniu na wykonanie kary śmierci.
Po półrocznej odsiadce, pojawiła się jednak perspektywa ucieczki, zainicjowana przez członków tajemniczej organizacji. Ludzie ci chcą przywrócić władzę w prawowite ręce. Przy ich pomocy, pojawi się również szansa na oczyszczenie swojego imienia a także na dokonanie srogiej pomsty względem oprawców.
Tak właśnie rozpoczyna się niesamowita przygoda, pełna niebezpieczeństw, brutalnych scen walk oraz zwrotów fabuły, która choć przewidywalna, potrafi oczarować swoim klimatem.
Klimat
Skoro już mowa o klimacie, to trzeba przyznać że jest on niepowtarzalny, bardzo ciężki i brutalny. Wykonując szereg misji, poznajemy struktury miasta ogarniętego plagą, stajemy się świadkami wielu ludzkich tragedii, napotykamy zdegenerowanych bandytów a także zarażonych (zwanych tu płaczkami), którzy niczym zombie wałęsają się po obskurnych dzielnicach.
Wszechobecne szczury, zalegające tu i ówdzie zwłoki, brud, zepsucie, zgnilizna i zniszczenie, stanowią znakomity kontrast dla kontrolującej Dunwall klasy rządzącej, pławiącej się w luksusach i bogactwie. Ich rezydencje są pilnie strzeżone przez wyszkolonych i świetnie wyposażonych strażników miejskich, którzy zamiast pomagać mieszkańcom, chronią interesy możnowładców.
Od czasu do czasu mamy też styczność z siłami nadprzyrodzonymi, dzięki którym zyskujemy paranormalne zdolności.
W tym spowitym mrokiem świecie, pojawia się jednak iskierka nadziei, która pod naporem działań gracza, może przeistoczyć się w zajadły płomień, trawiący raz na zawsze wszelkie plugastwo.
Rozgrywka
Mając już ogólny pogląd na temat warstwy fabularnej, oraz panującej w Dishonored atmosfery, czas omówić mechanikę rozgrywki.
Akcję gry obserwujemy z punktu widzenia osoby pierwszej, co dać może złudne wyobrażenie na temat zasad zabawy. Przyzwyczajeni do tego, że FPP to domena strzelanek, czeka nas spore zaskoczenie względem faktycznego stanu rzeczy. Dishonored bowiem, pomimo iż funkcjonuje jako gra akcji, oferuje nam wiele sposobów prowadzenia rozgrywki. Oczywiście istnieje możliwość wprowadzenia w życie schematu, polegającego na bezprecedensowym eliminowaniu każdej z napotkanych postaci w otwartej walce, jednak metoda ta nie jest jedyną.
Twórcy postanowili bowiem pójść nieco dalej umożliwiając nam również zabawę rodem z rasowych skradanek. Każdy może więc samodzielnie zadecydować, czy oczyszczający swe imię Corvo, niczym John Rambo, brnął będzie przed siebie, kładąc trupem każdego kto tylko postanowi stanąć na jego drodze czy też kryjąc się w cieniu, przenikał będzie pomiędzy strażnikami atakując z zaskoczenia lub też oszczędzając życie delikwentów.
Kolejnym przejawem swobody działań są tu zróżnicowane drogi do celu, dzięki czemu w określone miejsce możemy dotrzeć np. skacząc po dachach, przedzierają się kanałami czy też w sposób klasyczny. Jednym słowem przed każdą misją poznajemy cel, natomiast sposób jego osiągnięcia jest tu całkowicie dowolny.
Często też stajemy przed perspektywą wykonania misji dodatkowych, które to dostarczają nam dodatkowych profitów, bądź też umożliwiają alternatywny sposób wykonania misji głównej. Przykład stanowi jedno z zadań głównych w którym naszym celem jest pozbyć się braci jednego z naszych oswobodzicieli. Po drodze jednak napotykamy bandytów, szef których skalda nam pewną ofertę, jeśli się z niej wywiążemy, to jego ludzie zajmą się naszym celem a my nie będziemy musieli brudzić sobie rąk krwią.
Poszczególne misje możemy więc ukończyć na wiele różnych sposobów a każdy z nich wpływa bezpośrednio na świat gry, czego uświadczymy w dialogach a także jednym z możliwych zakończeń. Ciekawym smaczkiem jest tu pojawienie się, porozwieszanych na mieście plakatów, z podobiznami zaginionych braci, którymi „zajęli” się bandyci. Plakatów tych nie uświadczymy jeśli samodzielnie uśmiercimy delikwentów.
Ciąg dalszy na kolejnej stronie…
Broń i rozwój umiejętności
W nawiązaniu do powyższego, przejdźmy teraz do omówienia sprzętu którym dysonuje Corvo. W nasze ręce oddano tu kilka ciekawych zabawek, pozwalających na skuteczną walkę z nieprzyjaciółmi. Najbardziej podstawową broń stanowi ostrze, którym zadajemy ciosy, parujemy uderzenia czy też nachodząc z zaskoczenia, podrzynamy gardła osobnikom nieświadomym naszej obecności.
Kolejny na liście broni jest pistolet, sprawdzający się jednak wyłącznie w otwartej walce, bowiem huk wystrzału alarmuje znajdujących się w pobliżu wrogów, którzy wznoszą alarm i automatycznie zwiększają swoją czujność.
Idealnym narzędziem do cichego eliminowania oponentów na odległość, jest tu kusza, pozwalająca wystrzeliwać kilka rodzajów bełtów, w tym usypiające i podpalające. Oprócz tego mamy też do dyspozycji granaty a także pułapki, po wstąpieniu na które, aktywowany zostaje ładunek, rażący ofiarę odłamkami.
Wszystkie te przedmioty możemy modyfikować, usprawniając ich funkcjonalność, zwiększając celność i zasięg czy nawet pojemność magazynku. Na powyższy cel potrzebne będą jednak pieniądze a te znajdować będziemy eksplorując zakamarki świata gry oraz okradając zwłoki. Niektóre usprawnienia odblokowujemy dopiero po odnalezieniu odpowiednich planów.
Uzbrojenie to jednak nie wszystko, bowiem w swym inwentarzu, Corvo dźwiga również dwa ciekawe gadżety. Pierwszy z nich to elektryczny klucz, pozwalający włączyć się do obwodu niezasilającego systemy alarmowe, dezaktywując ich działanie. Dzięki temu nawet w przypadku gdy zauważy nas jeden ze strażników, nie zdoła on włączyć urządzenia informującego towarzyszy o niebezpieczeństwie.
Drugim natomiast jest serce, które trzymane w dłoni wskazuje miejsca, gdzie ukryte zostały runy oraz kościane talizmany. Artefakt ten otrzymujemy od tajemniczego osobnika, który oprócz tego wyposażył Corvo w specyficzny tatuaż pozwalający korzystać z nadnaturalnych zdolności (szybsze poruszanie się, regeneracja zdrowia, teleportacja, spowalnianie czasu, przywoływanie stada szczurów, itp.).
Umiejętności te możemy rozwijać a także poznawać całkowicie nowe, do czego służą wspomniane przed chwilą runy. Za sprawą amuletów natomiast zyskujemy dodatkowe profity. Należy pamiętać jednak o pewnej kwestii, a mianowicie, liczba używanych w jednym czasie amuletów jest ograniczona i początkowo możemy korzystać jedynie z trzech przedmiotów tego typu.
Na szczęście podobnie jak w przypadku ulepszeń uzbrojenia, za odpowiednią kwotę, mamy możliwość zwiększyć ilość slotów, w których umieszczamy owe amulety. Łącząc zatem wyuczane umiejętności oraz zakupione modyfikacje z działaniem poszczególnych run mamy możliwość dopasowania cech postaci do stylu prowadzonej przez nas rozgrywki.
Ostatnim z gadżetów naszego bohatera jest maska, która nie dość, że pozwala skryć tożsamość to na dodatek, po zastosowaniu odpowiednich modyfikacji umożliwia korzystanie z soczewek przybliżających obserwowany teren.
Podsumowanie
Mówiąc krótko, Dishonored to tytuł, obok którego nie sposób przejść obojętnie. Pod przykrywką pierwszoosobowej gry akcji, ukryto wiele genialnych rozwiązań, które choć co prawa nie nowatorskie, połączone zostały w niemalże doskonałą całość. Każdą misję wykonać można na kilka zróżnicowanych sposobów, obierając tym samym rozmaite drogi prowadzące do wyznaczonego celu.
Perspektywa rozwoju umiejętności postaci oraz modyfikacji sprzętu, to dodatkowe aspekty, wpływające pozytywnie na rozgrywkę. Całość podsycona mrocznym, brutalnym klimatem oraz rozbryzgującą na wszystkie strony krwią pokonanych przeciwników sprawia, że tytuł ten przeznaczony jest wyłącznie dla dojrzałych graczy.
Czytając wypowiedzi niektórych graczy na temat Dishonored, spotkałem się z krytyką względem długości rozgrywki, jednak moim zdaniem są to oskarżenia całkowicie niesłuszne. Oczywiście, wykonując jedynie główne cele i nie eksplorując otoczenia, czas poświęcony ukończeniu określonej misji skraca się niemiłosiernie. Jednak jeśli zapragniemy zbadać każdy zaułek, odszukując wszystkich ukrytych niespodzianek a także wykonując zadania dodatkowe, to nie dość że uzyskamy dodatkowe profity ale też spędzimy na zabawie o wiele więcej czasu.
Zatem gracze, przywdziejcie swe maski, nastał bowiem czas zemsty…
Informacje o produkcji:
Gatunek: Gry akcji, Przygodowe
Producent: Arkane Studios
Wydawca: Bethesda Softworks
Data wydania: 12 Paź 2012
- Procesor: 2.4 GHz
- Pamięć RAM: 4 GB
- Karta graficzna: 768 MB
- Wolne miejsce na dysku: 9 GB
- System operacyjny: Windows Vista/7/8